2013 yılının Kasım ayında, Suriye Kürtlerinden oluşan bir grup, iç savaşın dehşetinden yüzlerce kilometre uzakta yeni bir yuva buldu.

İstanbul’un üçüncü tepesinin üzerinde, Süleymaniye Cami çevresindeki tarihi Osmanlı mahallesinde, esas sakinlerinin yıllar önce terk ettiği harap evlere yerleştiler.

Kısıtlı dil yetileriyle ve resmi mülteci evrakları olmaksızın iş bulmak zor, hatta neredeyse imkansız. Erkekler günlerini çay ve sigara eşliğinde televizyon izleyerek geçiriyor. Kadınlar ise çamaşır yıkayıp, yemek pişirirken ve küçük çocuklarına bakarken; daha büyük çocuklar ise ya oyun oynuyor ya da sokaklarda dileniyor. Sadece Kürtçe konuşabildikleri için, Türk okullarında eğitim göremiyorlar.

Hayırsever çevre halkı, mültecilere erzak ve kıyafet yardımında bulunarak hayatta kalmalarına yardımcı olsa da, yaşam olduğu yerde sayıyor. Küçücük bir odanın bir köşesindeki televizyon ve Suriye’de kalan akrabaları ise umutsuz bir savaşın öyküsünü anlatıyor.

Özgeçmiş:
1989 doğumlu Esa Ylijaasko, Finlandiya’nın kuzeyinde küçük bir kasaba olan Keminmaa’da doğdu. 2010 yılında Jyväskylä Sanat Okulu’ndan mezun olan Ylijaasko, Finlandiya ve Şili’de çeşitli gazetelerde, Rusya ve İspanya’da da kişisel projelerinde çalışmanın ardından, daha bağımsız bir fotoğrafçı olmaya yöneldi.

İstanbul’u ilk kez Gezi Parkı protestoları sırasında ziyaret eden Ylijaasko, kentin çok çeşitlilik ortamından büyülendi. İnsanlığa gösterilmesi gerektiğine inandığı konular üzerine çalışarak, fotoğrafçı kimliğini güçlendirebilmek için İstanbul’a yerleşmeye karar verdi. Bugünlerde, Suriyeli mülteciler ve Arap ülkelerinde göç üzerine, uzun soluklu bir proje üzerine çalışıyor.